Korsyka jest trzecią co do wielkości wyspą Morza Śródziemnego, jej powierzchnia wynosi 8772 km2, długość 183 km a szerokość 83 km, ale jej najwyższy szczyt sięga 2710 m.
Jest "wyspą bogactw", które stanowią jej krajobrazy, piękno chronionej natury i czyste wody w różnych odcieniach błękitu. Na wyspie można znaleźć górskie szczyty i nadmorskie klify, piaszczyste plaże i osłonięte zatoki, wioski wśród winnic i gajów oliwnych, kolorowe miasteczka i malownicze porciki. Burzliwa i bogata historia wyspy, spotykana na każdym kroku, odpowiada jej zróżnicowanej geografii.
Pogoda
Korsyka ma śródziemnomorski klimat, przeważają wiatry z SW, W i NW o sile 2 - 4B. Charakterystyczne dla regionu są Mistral i Sirocco. Mistral, północno- zachodni suchy wiatr, przynosi ochłodzenie i dużą przejrzystość powietrza, na zachodnim wybrzeżu Korsyki potrafi osiągać, szczególnie w zimie dużą siłę. Sirocco jest południowym, ciepłym wiatrem z Afryki, który dochodzi do wschodniego wybrzeża Korsyki i trwa czasem do trzech dni. Powyżej wysokości 1500 m klimat staje się alpejski. Każdy region, ale w szczególności północny zachód i południowy wschód, ma swój mikroklimat co sprawia, że mają one różne rodzaje temperatur i opadów. Generalnie na północy jest cieplej niż na południu. Sezon żeglarski trwa od maja do października. Najbardziej popularnym okresem jest lipiec i sierpień.
Trasy
Najciekawszą trasą jest okrążenie Korsyki w kierunku przeciwzegarowym ze względu na przeważające kierunki wiatrów z początkiem w Piombino lub na Elbie. Na tym szlaku znajdują się również ciekawe wyspy Toskanii, w szczególności Capraia oraz północna Sardynia, co stwarza możliwość zaplanowania bardzo ciekawego rejsu w ciągu dwóch tygodni. Na Korsyce jest 16 marin, dużych z pełną infrastrukturą, oferujących szeroki zakres napraw i usług oraz małych, gdzie standardem jest prysznic, woda, paliwo. Mariny są przygotowane do przyjęcia jachtów wszystkich wielkości i odpowiadają wymogom wyposażenia jak we Francji. Oferują 6500 miejsc postojowych, z czego 30% zarezerwowanych jest dla gości.
Cape Corse
Na północy Korsyki znajduje się górzysty i zielony półwysep Capa Corse. U jego podstawy po wschodniej stronie znajduje się pięknie położona Bastia, duże miasto z ciekawym portem i licznymi zabytkami religijnymi oraz marinami Vieux Port (40 miejsc dla gości) i Port Toga (100 miejsc dla gości). Powyżej położone jest dobre kotwicowisko Erbalunga i na samej górze półwyspu były port rybacki i handlowy Macinaggio z mariną na 500 miejsc, w tym 250 miejsc dla gości.
Półwysep jest znany z uprawy winnic i gajów oliwnych istniejących od V w pne. na słonecznych, zachodnich stokach Zatoki St. Florent. Od strony morza widać małe wioski położone na zboczach gór spoglądające w dół na plaże wybrzeża. Najbardziej znaną miejscowością jest Nonza, która dobrze zachowała dawny wygląd Korsyki. Miasteczkiem, w której wino można znaleźć w kulturze, pracy i w kościele jest Patrimonio. Po zachodniej stronie leżą również małe porciki: Barcaggio, Centuri i Giottani a w głębi zatoki Saint Florent ładne, kolorowe miasteczko o tej samej nazwie z mariną na 700 miejsc, w tym 200 dla gości. Zbyt późne przybycie do mariny może oznaczać, że spędzimy noc na kotwicy w zatoce Formali Bay.
Region Calvi
Na początku wybrzeżu Desert Agriates, suchego i spalonego słońcem, porośnięty zaroślami o najdziwniejszych kształtach znajduje się jedna z najładniejszych plaż na wyspie - Saleccia. Przezroczysta woda, drobny piasek na brzegu, za którym zaczynają się niewysokie zarośla, a w tle wysoki masyw Cape Corse czynią duże wrażenie. Poniżej na południe jest już dolina Balagne. Na otaczających ją wzgórzach widnieją gaje oliwne urozmaicone drzewami cytrynowymi, pomarańczowymi i figowymi. Region ten zawsze był Ogrodem Korsyki, a dziś to wybrzeże zaczyna odgrywać coraz większą rolę w jej życiu.
Miasteczko Ile-Rousse przyciąga swym portem, uliczkami i plażami, ale lepszym miejscem na postój jest stolica Balagne Calvi, w której można znaleźć dobrze zachowaną genueńską fortecę, pełną życia marinę Xavier Colonna na 350 miejsc (130 dla gości). kolorowe i wesołe uliczki oraz plażę rozciągającą się wzdłuż sosnowego lasu. Odmienny wygląd ma położona u podnóża Monti Grossu wioska Calenzana, która zachowała swój tradycyjny wygląd i ciągle produkuje wino, olej i inne tradycyjne wyroby.
Płynąc na południe spotykamy zatokę Golfe de Porto, którą otwiera widowiskowy półwysep Girolata, z rezerwatem Scandola zaliczanym przez UNESCO do dziedzictw ludzkości. Skały wyrastające z morza o wszystkich kolorach czerwieni i o najbardziej wyimaginowanych kształtach, pocięte zmarszczkami wieków, zadziwiają swym chaosem. Po drugiej stronie zatoki leży przylądek Capo Rosso i znana miejscowość Piana ze sławnymi Calanches, fantastycznymi kształtami na przylądku, zaklętymi w bazaltowych formach. Postój w głębi końcu zatoki, w Porto przy małej plaży jest bardzo atrakcyjny, ale bezpieczny przy dobrej pogodzie.
Region Ajaccio
W zatoce Golfo de Sagone krajobraz stopniowo łagodnieje i pojawiają się niewysokie wzgórza. Obszar nosi nazwę "małej Grecji", bowiem w 17 wieku region ten przyjął Greków z Peloponezu, uciekających przed Turkami. Na początku zatoki znajduje się Cargese, niewielka marina na 180 miejsc, 20 miejsc dla gości. Miasteczko zachowało swoją religię i zwyczaje. Napisy na skrzynkach od listów wskazują na dalekich przodków, a naprzeciw kościoła obrządku łacińskiego stoi cerkiew.
Nieopodal miejscowości Sagone znajdują się ładne, małe i duże plaże w różnymi odcieniami błękitu. Brzeg od Cargese do Ajaccio jest łagodnie pofałdowany, urozmaicony kolejnymi plażami i zielonymi zatoczkami, dobrymi na postój na kotwicy. Kotwiczą w nich pojedyncze jachty. Pomiędzy Korsyką a grupą wysp Illes Sanguinares głębokość spada do 4,5 m i należy trzymać się bardziej prawej strony przejścia.
Centrum regionu jest położone nad jedną z piękniejszych zatok na Korsyce, eleganckie Ajaccio, pełne pamiątek po Napoleonie a atrakcją dla turystów są urocze stare uliczki, katedra i kościoły oraz kolorowe targi warzyw, owoców i produktów okolicznych wiosek. Ciekawe jest również Fesch Museum z kolekcją włoskiego malarstwa prymitywnego, drugie co do wielkości zbiorów po Luwrze. Miasto liczy 60 tys. mieszkańców i panuje w nim pogodna atmosfera. Elegancka architektura wywiera wrażenie spokoju, harmonii i tylko pomnik Napoleona przypomina o burzliwych dziejach wyspy. W mieście są dwie mariny: Tino Rossi, 185 miejsc dla gości, znajdująca się bliżej centrum miasta oraz Charles Ornano, 85 miejsc, położona dalej w głębi zatoki, jej zaletą są bliskie supermarkety Carrefour i Superu. Naprzeciw Ajaccio leży Porticcio z długimi i pięknymi plażami, Mare e Sole oraz Isolella, dobrymi też jako kotwicowiska. Atrakcyjne plaże w sąsiedztwie lasów sosnowych znajdują się również w Verghia i Portigliolo.
Na południe od Ajaccio ciągnie się skalisty brzegu o najdziwniejszych kształtach, miejscami podwodne grzebienie wychodzą daleko w morze i nie należy przesadzać z bliskością brzegu i podziwianiem z bliska co ciekawszych form skalnych. Na tym wybrzeżu leży Campomoro, do którego wejście sygnalizuje z daleka potężna cytadela. Genueńczycy stworzyli cały system takich wież, zbudowanych w strategicznych miejscach i mających chronić lub ostrzegać przed piratami z Afryki. Do dzisiaj zachowało ponad 60 cytadeli. Wejście do zielonej i ładnej zatoki polecane jest tylko w dzień, w nocy można "nadziać" się na nieoświetlony skalny grzebień, zasłaniający wejście do zatoki. Campomoro jest dobrze znane żeglarzom, na noc ściąga na to bezpiecznej kotwicowisko sporo jachtów.
Zatoka Valinco
Obszar na południe od Ajaccio znany jest z pamiątek prehistorii; menhirów w miejscowości Filitosa mających 8 tysięcy lat, dolmenów w Fontanaccia i menhirów w Cauria - znaków kultu religijnego. Turyści przybywający do kurortu Propriano z mariną na 380 miejsc, 60miejsc dla gości, bardziej interesują się jednak dobrymi plażami w w tym regionie - Tizzano, Le Golfe de Valinco i Fozzano.
Bonifacio i Alta-Rocca - południe
Na południowym odcinku wybrzeża leży kilka bardzo widowiskowych, głębokich i zielonych zatok, zakończonych małymi plażami - Paraguano, Cala Longa, Roccapina, Mortoli. Miejscowością której nie można nie odwiedzić jest Bonifacio. Wejście z morza do portu jest długo niewidoczne i dopiero blisko przed wejściem otwiera się imponujący biały kanion, prowadzący do dużej mariny na 220 miejsc. Trudno oprzeć się urokowi dobrze zachowanego średniowiecznego miasta z bielą starych uliczek wspinających się ostro w górę do potężnej warowni. Widoki z klifowego wybrzeża są fantastyczne.
Wzdłuż wschodniego, górzystego i zalesionego wybrzeża od Bonifacio do Solenzara spotkamy piękne, duże plaże w Rondinara, Santa Giulia i Palombaggio jak również wiele zielonych małych zatok i plaż. Na tym odcinku wybrzeża mariny znajduje się w Porto Veccio, 120 miejsc dla gości i Solenzara 100 miejsc. W głębi lądu leży płaskowyż, z jej głównym miastem L'Alta Rocca, który zawsze był miejscem azylu do mieszkańców nizin w czasach najazdów. Lubią tu "grzebać" archeolodzy, dzięki którym powstało muzeum archeologiczne w Levie, z najbardziej znaną "Damą z Bonifacio" datowaną na 6570 lat p.n.e. Rejon jest aktywny turystycznie, bowiem dzięki znajdującym się tu górom Monte Incudine i lasom w Bavella i Ospdedale praktykuje się turystykę pieszą i konną, wspinaczkę, górski biking, canyoning w paśmie górskim.
Castagniccia - wschodnie wybrzeże
Od Solenzara do Bastii rozciąga się zdominowany przez porośnięte lasem i falujące łagodnie niewysokie wzgórza, ważny historycznie region Castagniccia, najbardziej zamożna część Korsyki aż do ostatniego stulecia. Przeszłość Castagniccia bez wątpienia najlepiej pokazują jej kościoły i znajdujące się w nich dzieła sztuki: polichromie w Carchetu i Piazzolem, malarstwo w Campana czy barokowe kościoły w Piedicroce i La Porta.
Charakterystyczne dla regonu są kasztanowce ale rosną tu również mandarynki, cytryny, kiwi i winorośl. Wzdłuż wybrzeża położone są laguny a w spokojnych wodach jeziora Diana i Urbino hoduje się małże i ostrygi. Ciekawsze miejsca to rezerwat przyrody w Biguglia i Aleria, stolica dawnej Korsyki. Jedyna marina na tym wybrzeżu jest w Campoloro-Taverna, 100 miejsc postojowych.
Corte, Niolo, Venacais - obszary górskie
Corte, niegdyś stolica Korsyki w krótkich chwilach niepodległości i naturalna granica dzieląca północ i południe, jak strażnik spogląda ze skalistego szczytu na doliny, w których strumienie Tavignano i Restonica wyżłobiły fantastyczne przełomy.
Niolo, surowe i piękne z pasterskimi tradycjami, położone jest w sąsiedztwie najwyższych szczytów Korsyki - Cinto, Paglia, Orba, malowniczego wąwozu Scala di Santa Regina wyrzeźbionego w czerwonych skałach i lasu Patricio Pine, sięgającego wysoko w górę.
U stóp Monte Cardo leży region Venacais z lasami kasztanowymi, dębowymi i strumieniami. Spotykają się tu zarówno myśliwi i wędkarze jak turyści lubiący górskie wędrówki.
Ciekawą stroną z bogatą informacją i pięknymi zdjęciami z Korsyki jest:
www.allerencorse.com